Het maken van kunst geeft me een gevoel van rust en rusteloosheid op hetzelfde moment.

​

Enerzijds de rust van het werken aan en anderzijds het opbouwen van een kunstwerk en dan eenmaal bezig niet meer kunnen wachten op wat er groeit.

 

Kleuren en materie geven aan welke kant iets opgaat. In mijn hoofd zie ik het voor me.

 

Ik vergeet de tijd en ga op in mijn werk, hoe zalig is dat? Blij word ik ervan. 

 

Kunst maken is een uitdaging, het laat je geest en je lichaam werken. Er groeit iets en het daagt je uit, ernaar luisteren en kijken en je gevoel laten spreken is moeilijker dan je denkt. Loslaten wat ernstig is en je overlaten aan je fantasie. 

 

Wat is mijn doel? Als ik de kijker naar mijn kunst kan laten glimlachen, mijmeren, boeien  en laten genieten van een ontspannen moment ben ik een tevreden en gelukkig mens.

 

Als kunstenaar heb je donkere momenten nodig om te reiken naar lichte momenten. In het dagelijks leven is het niet anders. Ik zie graag de lichte dingen van het leven. Toch hou ik veel van zwart. Ik vind dat donkere mooi, tegenstrijdigheid houdt je wakker. Het samen laten gaan van dit gegeven is een uitdaging. 

 

Ben ik een dromer? Ja, gelukkig wel! Het kind in me laat me dromen van zoveel moois, ik pas mijn dromen toe in mijn werk en creëer een uitgekomen droom!

 

Ik ben een kunstenares!